در مصاحبه با سیلیا اشتفستن
آیدا جودکی
دیگری با دیدن فیلم https://www.youtube.com/watch?v=6rcUVocDR7Y&t=3s که حاصل تلاش سیلیا اشتفستن از عفو بین‌الملل آلمان درباره نسرین ستوده و فعالان زنان در ایران بود، با او مصاحبه ای در این باره کرد. او دربارۀ خودش می‌گوید: من سیلیا اشتفستن گاچالک، مربی یوگا، خواننده و دانشجوی رشته آموزش هستم. به همراه دو دختر و همسرم در شهر کوچکی در آلمان زندگی می‌کنم. من و همسرم، فرزندانمان را آزاداندیش و صلح طلب تربیت می‌کنیم. ما چهار نفر به مسائل جهانی علاقه‌مندیم و نمی‌خواهیم که صرفاً برای خودمان زندگی کنیم و آرزو می‌کنیم تا همه مردم آگاه، صلح طلب، آزاداندیش و بخشنده باشند. در ادامه متن این گفتگو را می‌توانید بخوانید.
چگونه و از چه زمانی با سازمان عفو بین المللAmnesty) ) شروع به همکاری کردید؟
در نیمه فوریه ۲۰۲۱، گروهی کوچک از سازمان عفو مستقر در شهر کرفلد آلمان پیش من آمدند. آنها ترانه «آزادی» را که در سال ۲۰۲۰ سروده بودم شنیده بودند. من همیشه درزمینه حقوق بشر فعال بودم اما همکاری با این سازمان مرا تحت‌تأثیر قرارداد. سازمان عفو شهر کرفلد از زنان ایرانی (که در عرصه عدالت افزایی فعالیت می‌کنند) مانند نسرین ستوده، منیره عربشاهی، یاسمن آریانی و مژگان کشاورز حمایت می‌کند، همچنین مردم را از بی‌عدالتی‌های دنیای امروزآگاه می‌کند. در این زمینه به جمع آوری امضا می‌پردازد. ما تلاش می‌کنیم ازطریق مصاحبه، فیلم، روزنامه و غیره برای گسترش آگاهی درمیان مردم (آگاهی از بی‌عدالتی ها) با فعالان زن و سازمان‌های حقوق بشری ارتباط برقرار کنیم. امسال فعالیت‌های بسیاری را دربارۀ زنان ایرانی اجرا خواهیم کرد. تظاهرات، کنسرت ها، مقاله‌نویسی در روزنامه‌ها و ایجاد مراکز اطلاعاتی از جمله فعالیت‌هایی است که در این زمینه برنامه‌ریزی شده است.
چگونه با فعالان حقوق زنان در ایران آشنا شدید؟ و چه چیزی شما را به ساخت کلیپ درباره فعالان زن در ایران ترغیب کرد؟
در دسامبر ۲۰۲۰ ایمیل‌هایی که حاوی ترانه «آزادی» بود را به سازمان‌های حقوق بشری و افرادی از ایران، چین و عربستان سعودی که در این زمینه فعالیت می‌کنند، فرستادم. آنها را به شرایط ایران ارجاع دادم و خواستم که علیه این بی‌عدالتی‌ها درکنار هم مبارزه کنیم. ایرانیان خیلی سریع به ایمیل من پاسخ دادند و از آن زمان من در حوزه زنان ایرانی فعالیت می‌کنم. آنها اطلاعات بیشتری درباره جنبش زنان ایران به من دادند و من هم هرچه بیشتر درباره تاریخ ایران و جنبش زنان مطالعه کردم متوجه شدم که فعالان زنان ایرانی بسیار فرهیخته و آزاداندیش هستند. من می‌دانم که پایداری در این راه بسیار دشوار است.
آمار بالای نقض حقوق بشر غیرقابل باور است. ترانه «آزادی» برآمده از غم و خشم من بود. بازخوردها نسبت به ترانه و آهنگ من به ویژه از جانب ایرانیان بسیار خوب بود و من را تحت تأثیر قرارداد. درنتیجه، تصمیم گرفتم در این حوزه بیشتر فعالیت کنم و به این ترتیب با همکاری سازمان عفو کرفلد فیلمی در اینباره ساختیم. طی این مدت با افراد زیادی آشنا شدم که در این زمینه بسیار به من کمک کردند. این فیلم درباره فعالان زن ایرانی ساخته شده و همچنین به آنها تقدیم شده است. فیلمی است که با تمام وجود و عشق بسیار آن را ساخته ایم. سازمان عفو کشور آلمان این فیلم را منتشر کرد که بسیار موردتوجه قرار گرفت. من قصد دارم مردم آلمان را با جنبش زنان ایرانی آشنا کنم و همچنین در این زمینه به جمع آوری امضا بپردازم. امیدوارم که بتوانیم تغییر مثبتی ایجاد کنیم.
فعالیت های حقوق بشری شما شامل چه مواردی می شود؟
آگاهی‌رسانی بسیار مهم است. ایران ژورنال در کشور برلین به خوبی در این زمینه فعالیت می‌کند. سازمان عفو کشور آلمان نیز ویدیوهایی در این حوزه منتشر می‌کند، بیانیه می‌نویسد و امضا جمع می‌کند. من تلاش دارم تا ازطریق مصاحبه، انتشار ویدیو و فیلم و همچنین ترانه سرایی فعالیت کنم. گاهی اوقات ساعت‌ها با افراد مشهور نامه نگاری می‌کنم تا آنها را برای فعالیت در این حوزه: افزایش آگاهی مردم درباره جنبش زنان ایرانی ترغیب کنم. همیشه هستند روزنامه‌هایی که در اینباره مقالاتی چاپ می‌کنند. وقتی که پاندمی کرونا تمام شود، من به همراه گروهم کنسرت‌هایی برگزار خواهیم کرد که آهنگ «آزادی» را در آنها خواهیم خواند؛ و به این شکل می‌توانم از طریق کنسرت‌هایم به این موضوع بپردازم.
از چه زمانی درزمینه موسیقی فعالیت می کنید؟
همیشه. موسیقی زبان من است که از طریق آن می‌توانم چیزی را انتقال دهم. این زبان برای من درمقایسه با واژگان بهتر عمل می‌کند. پیداکردن کلمات مناسب برای یک ملودی از علایق من است. گروه موسیقی حال حاضر ما SMOT شامل چهار نفر است، سه موزیسین و من. ما بیشتر در سبک راک کار می‌کنیم. من گروه فوق العاده‌ای دارم و درحال حاضر بر آهنگ دیگری در همین زمینه کار می‌کنیم.
نظر شما درباره ظرفیت های هنر و استفاده از آنها درجهت اهداف آزادیخواهانه و رهایی زنان چیست؟
با هنر می‌توانید شنیده شوید. متأسفانه مردم بیشتر خواهان یک اجرای شاد هستند اما هنر می‌تواند مجموعه‌ای زیبا با محتوایی تلخ و گزنده از واقعیت باشد. محتوا می‌تواند آنها را به کنش و فعالیت ترغیب کند وقتی که آن ملودی زیبا را با خود زمزمه و تکرار می‌کنند. ما زنان، قوی و باهوش هستیم و می‌توانیم با خلاقیتی که داریم به خواسته‌هایمان برسیم. از طریق هنر مثل نویسندگی، شعر، عکاسی، موسیقی و غیره، ما می‌توانیم رنج‌هایمان را رها و آشکار کنیم و برای زنده ماندن شجاعت بیشتری بدست بیاوریم؛ بنابراین، هنر می‌تواند راهی برای رهایی و آزادیخواهی باشد. با انرژی مثبت می‌توانیم کوه‌ها را هم جابجا کنیم.
نقش مادری چگونه بر حرفه شما از هرنظر تاثیر گذاشته است و شما چگونه توانسته اید آنها را مدیریت کنید؟
عشق، عدالت و آزادی همواره اولویت‌های من بوده اند. من قبلا بسیار مصمم و جنگجو بودم اما از زمانی که مادر شدم، آرام و مهربان شده ام. فرزندانم به من نشان دادند که مقاومت، تلاش و آرامش در بدست آوردن خواسته‌ها بسیار مهم هستند. آنها به من اهمیت به دیگران، دادن و بخشیدن را آموختند.
بخاطر حمایت همسرم توانستم در بسیاری از زمینه‌ها فعالیت داشته باشم، چرا که من همزمان مربی یوگا، اکتیویست و موزیسین هستم، همچنین درحال حاضر در رشته آموزش نیز مشغول به تحصیل هستم و کار در همه این حوزه‌ها بدون همراهی و کمک همسرم میسر نمیشد. ما عاشق هم هستیم و همیشه در همه زمینه‌ها به یکدیگر یاری می‌رسانیم. همه چیز در تعادل و هماهنگی پیش می‌رود و من بخاطر آنها بی‌نهایت سپاسگزارم.