دسته: زنان و بحران

مسئله دیگری نیز که قابل تامل است این است که بار مسئولیت‌های خانگی و نگهداری از فرزندان در جامعه ما در اکثر موارد به کلی به زنان سپرده شده، اینکه زنان حتی در شرایط بحران و نامعمول مانند شرایط سخت زندگی در چادر و آوار هم مجبور هستند که بار روانی و جسمی نگهداری از همه اعضای خانواده را به دوش بکشند که خود تبعیضی جنسیتی است و جای تامل و کار بسیار دارد، اما جدای از مسائل تبعیض، امروز در سی‌سخت کودکان خانواده‌های نیازمند پوشک ندارند، می‌دانیم به غلط و به دلیل فرهنگ نادرست حاکم بر اجتماع مسئولیت نگهداری از فرزندان در اکثر جهات بر دوش زنان است و نبود شیرخشک و پوشک علاوه بر فشار روانی فشار جسمی زیادی را نیز بر زنان وارد می‌کند چون به غلط مسئولیت‌ها به کل به زنان سپرده می‌شود

مهدیه آهنی دیگری: «من می خواستم که سرزمین مون از طریق صلح و گفتگوی دولت ها گرفته بشه… خداوند کره ی زمین رو برای جانداران آفریده. الله تعالی مرز نگذاشته که از اینجا مسیحی رد بشه از اون ور مسلمان. همچین چیزی نیست، تو قرآن هم نیست. خوب بود که [آزادسازی قره باغ] از طریق صلح […]

از طرفی برای دادن این وام دولت ضامن دست چک دار می خواهد که ضامن باید مبلغ ده میلیون و پانصد هزار تومان در وجه بانک معرفی شده، سپرده بگذارد و راننده باید سه فقره چک هر کدام به مبلغ 3 میلیون و 500 هزار تومن ، بدون تاریخ به بانک بدهد. راننده ای که پول بیمه تامین اجتماعی خود را نمی تواند بدهد، باید وام 6 میلیونی را با بهره 70 درصد پرداخت کند. از طرفی همه رانندگان برای تمدید کارت هوشمند باید تعداد 35 صورت حساب در ماه داشته باشد این درحالی است که تقریبا سفری انجام نمی شود و همه تورها تعطیل هستند. اگر این 35 تا صورت حساب را نداشته باشند کارت هوشمند را یا کلا تمدید نمی کنند یا مثلا شش ماه بعد، سه ماه بعد یا یک ماه بعد تمدید می کنند. به انجمن صنفی رانندگان اتوبوس در ترمینال جنوب مراجعه کردم برای تمدید کارت هوشمند و اعتراض به این 35 صورت حسابی که مقرر شده است.

ما از بین این‌همه پایان‌نامه کمتر پایان‌نامه‌ای با روش کیفی به بررسی تجربه زیسته زنان در جنگ ایران و عراق پرداخته است. بیشتر این پایان‌نامه‌ها حول محور نقد و بررسی شخصیت‌های زن در داستان‌های مختلف درباره جنگ به بررسی جنگ در زندگی زنان پرداخته‌اند و نقدی که به این قبیل کارها وارد است استفاده آن‌ها از رمان‌هایی است که نگاهی مثبت به جنگ داشتند نه کارهایی که در ادبیات دنیا از آن به ضد جنگ یاد می‌شود. از دیگر سو این پایان‌نامه‌ها تجربه بی‌واسطه‌ای از زندگی زنان نیستند و نمی‌توانند همه آنچه زنان در مناطق مختلف ایران طی جنگ تجربه کرده‌اند را ارائه دهند.

در زمان جنگ با شوروی حضور زنان در احزاب سیاسی خوب بود؛ در آن زمان وزیر زن داشتیم و حضور زنان در سطوح رهبری هم خوب بود. زنان تحصیلکرده در آن زمان زیاد بودند و در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و هنری مشارکت داشتند. در زمان جنگ‌های تنظیمی نیز باز اوضاع بهتر از زمان طالبان بود و زنان می‌توانستند به دانشگاه‌ها بروند. فرصت‌های کاری برای زنان در ادارات مساعد بود. متأسفانه دوران طالبان اوضاع در عرصه‌های مختلف برای زنان بسیار سیاه بود. در این ایام زنان از دسترسی به همه حقوقشان محروم بودند، امکان تحصیل و کار کردن نداشتند و ضربه سهمگینی به حضور زنان در جامعه وارد شد. بعد از آن ما شاهد نسل بی‌سوادی از دختران هستیم. حضور طالبان سبب شد که خانواده‌ها دیدشان به زن دوباره سنتی شود و حتی بعد از اینکه طالبان رفت و در سال‌های ابتدایی بعد از رفتنشان نیز دیگر اجازه حضور به دختران در مکاتب را نمی‌دادند

در مواجهه با این خشونت،‌ زنان در نشستی با حضور حامیان محلی به توافق جمعی رسیدند که اقدامات پایداری صورت گیرد تا رنج لیبریایی‌ها،‌ و به‌ویژه زنان و کودکان، به گوش جهان برسد. بسیاری از افراد کمپین را به یک ماجراجویی بی‌ثمر و تلاش بیهوده تقلیل دادند. به این زنان علاوه بر خیلی از اسم‌های تحقیرآمیز دیگر، «بولداگ‌های بی‌دندان» می‌گفتند. آنها موفق نشدند ما را بترسانند، بلکه کاملاً برعکس ما جسارت پیدا کردیم که برای بقا و رسیدن به صلح پایدار تلاش کنیم.

آماری از تعداد مربیان ورزشی زن در باشگاه‌های ورزشی وجود ندارد اما براساس گفته رئیس فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام هم اكنون 12 هزار باشگاه سازمان یافته و مجوزدار و نزدیك به سه هزار باشگاه غیرسازمان‌یافته بدنسازی و پرورش اندام در كشور فعالیت می كنند. بنابراین می‌شود حدس زد تعداد مربیان زن در سراسر ایران کم نیست چنانچه براساس یک پژوهش در شهر اراک در سال 96 تنها95 مربی زن در این شهر مشغول به کاربوده‌اند. در ویژه‌نامه زنان و بحران تلاش داریم به بررسی ابعاد بیماری کرونا بر زندگی زنان بپردازیم. از این رو با دو زن مربی گفتگوکردیم

دوستان و همراهان عزیز سایت دیگری، این پرسشنامه توسط تحریریه دیگری برای درک تغییرات زندگی زنان و مردان ایرانی و مسائلی که با آن در زمان شیوع ویروس کرونا مواجه هستند ، طراحی شده است. درصورت تمایل می توانید ما را با پرکردن آن یاری رسانید. نتایج آن در این سایت منتشر خواهد ش

وقتی یک اتفاقی می‌افتد از تجربه‌ها درس بگیریم و جمع بشویم و کاری انجام بدهیم. حداقلش این است که حال خودمان را خوب می‌کنیم. از همین پتانسیل استفاده کردم و پیشنهاد دادم بیایید کمکی به بیمارستان‌ها بکنیم. فکر نمی‌کردم حرکت آن‌قدر بزرگ بشود و بچه‌ها علاقه‌مند باشند که کار کنند. احساس کردیم که در بحران‌های اجتماعی بیش از اینکه به فکر خودمان باشیم و منزوی بشویم بهتراست در حل بحران مشارکت کنیم تا هم حال خودمان بهتر شود و هم به چندنفری که ممکن است بدون کمک مانده یا فراموش‌شده‌اند کمک کنیم.