دسته: زنان و بحرانهای طبیعی

مسئله دیگری نیز که قابل تامل است این است که بار مسئولیت‌های خانگی و نگهداری از فرزندان در جامعه ما در اکثر موارد به کلی به زنان سپرده شده، اینکه زنان حتی در شرایط بحران و نامعمول مانند شرایط سخت زندگی در چادر و آوار هم مجبور هستند که بار روانی و جسمی نگهداری از همه اعضای خانواده را به دوش بکشند که خود تبعیضی جنسیتی است و جای تامل و کار بسیار دارد، اما جدای از مسائل تبعیض، امروز در سی‌سخت کودکان خانواده‌های نیازمند پوشک ندارند، می‌دانیم به غلط و به دلیل فرهنگ نادرست حاکم بر اجتماع مسئولیت نگهداری از فرزندان در اکثر جهات بر دوش زنان است و نبود شیرخشک و پوشک علاوه بر فشار روانی فشار جسمی زیادی را نیز بر زنان وارد می‌کند چون به غلط مسئولیت‌ها به کل به زنان سپرده می‌شود

از طرفی برای دادن این وام دولت ضامن دست چک دار می خواهد که ضامن باید مبلغ ده میلیون و پانصد هزار تومان در وجه بانک معرفی شده، سپرده بگذارد و راننده باید سه فقره چک هر کدام به مبلغ 3 میلیون و 500 هزار تومن ، بدون تاریخ به بانک بدهد. راننده ای که پول بیمه تامین اجتماعی خود را نمی تواند بدهد، باید وام 6 میلیونی را با بهره 70 درصد پرداخت کند. از طرفی همه رانندگان برای تمدید کارت هوشمند باید تعداد 35 صورت حساب در ماه داشته باشد این درحالی است که تقریبا سفری انجام نمی شود و همه تورها تعطیل هستند. اگر این 35 تا صورت حساب را نداشته باشند کارت هوشمند را یا کلا تمدید نمی کنند یا مثلا شش ماه بعد، سه ماه بعد یا یک ماه بعد تمدید می کنند. به انجمن صنفی رانندگان اتوبوس در ترمینال جنوب مراجعه کردم برای تمدید کارت هوشمند و اعتراض به این 35 صورت حسابی که مقرر شده است.

دوستان و همراهان عزیز سایت دیگری، این پرسشنامه توسط تحریریه دیگری برای درک تغییرات زندگی زنان و مردان ایرانی و مسائلی که با آن در زمان شیوع ویروس کرونا مواجه هستند ، طراحی شده است. درصورت تمایل می توانید ما را با پرکردن آن یاری رسانید. نتایج آن در این سایت منتشر خواهد ش

وقتی یک اتفاقی می‌افتد از تجربه‌ها درس بگیریم و جمع بشویم و کاری انجام بدهیم. حداقلش این است که حال خودمان را خوب می‌کنیم. از همین پتانسیل استفاده کردم و پیشنهاد دادم بیایید کمکی به بیمارستان‌ها بکنیم. فکر نمی‌کردم حرکت آن‌قدر بزرگ بشود و بچه‌ها علاقه‌مند باشند که کار کنند. احساس کردیم که در بحران‌های اجتماعی بیش از اینکه به فکر خودمان باشیم و منزوی بشویم بهتراست در حل بحران مشارکت کنیم تا هم حال خودمان بهتر شود و هم به چندنفری که ممکن است بدون کمک مانده یا فراموش‌شده‌اند کمک کنیم.

همسرم دوماه است که بیکار شده و شرایط اقتصادی خوبی نداریم. وقتی درگیر خرج خرد و خوراک هستیم، دیگر به فکر خریدن بسته اینترنتی نیستیم. از طرف دیگر دخترانم از درس هایشان عقب می افتند و من مجبور هستم که آنها را به خانه همسایه بفرستم تا از تکالیفشان مطلع شوند. همسرم در مولوی باربری می کند. ما پس اندازی نداریم که بخواهیم در این دوران آن را خرج کنیم. همسرم مدام فکر می کند و این روزها که در خانه است بیشتر گیر می دهد و درگیری داریم. اگر مشکل اقتصادی نداشتیم، فشار کم تری روی من بود.

تصور می‌شود بلایای طبیعی بدون تبعیض جان افراد را می‌گیرند؛ اما آیا این تصور کاملاً درست است؟ یافته‌ها حاکی از این است که بلایا دامن زنان را خیلی بیشتر از مردان می‌گیرند. پژوهشگران مدرسه اقتصاد لندن و دانشگاه اسکس در سال ۲۰۰۷ به این نتیجه رسیدند که بین سال‌‌های ۱۹۸۱ و ۲۰۰۲، بلایای طبیعی در ۱۴۱ کشور به‌طور معناداری بیشتر جان زنان را گرفتند تا مردان و هر کجا فاجعه بدتر بوده، نابرابری جنسیتی نیز بزرگ‌تر بوده است. آخرین آمار منتشرشده در نپال به ما می‌گوید که از بین ۱.۳ میلیون نفری که در زمین‌لرزه آسیب دیدند، حدود ۵۳٪ زن بودند؛ اما این اختلاف کوچک از نظر آماری حائز اهمیت نیست.

اما آیا تنها اعلام یک شماره برای گزارش خشونت خانگی کفایت می‌کند؟ براساس قوانین اورژانس اجتماعی حق ورود به خانه ها را ندارد ، صرفا گزارش دهی چه تاثیری می تواند برای آسیب دیده داشته باشد ؟مگر شاکی بعدا بخواهد طلاق بگیرد و درج گزارش ممکن است به کارش بیاید