دسته: Uncategorized @fa

درواقع می‌خواهم بگویم برای تحلیل بعضی موضوعات نمی‌توانیم بدون توجه به زمینه اجتماعی و فرهنگی و ساختار اقتصادی‌سیاسی که در آن قرار داریم، با گرته‌برداری از تأملات اندیشمندان جوامع دیگر مشکلات و مسائلمان را تحلیل و راهمان را پیدا کنیم. در مورد مسئله تجاوز جنسی هم ما ناچار هستیم که این مسئله را در بافت اجتماعی و فرهنگی ایران مورد بررسی و واکاوی قرار دهیم. این‌که فرانسواز ورژز برای نفی تبعیض علیه مردان مهاجر سیاه‌پوست و خارجی در جامعه فرانسه بحث عدالت ترمیمی و نفی فمینیسم تنبیهی را مطرح می‌کند، نمی‌تواند معیاری برای نوع مواجهه ما با مسئله تجاوز جنسی باشد. در ایران متهمان به تجاوز و آزارگری جنسی عموماً مردان پایتخت‌نشین با پایگاه اقتصادی‌اجتماعی بالا و برخوردار از انواع سرمایه اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی هستند و نه اقلیت قومی هستند و نه لزوماً فقیرند و نه مهاجر و بنابراین نگرانی ورژز برای برخورد قانون با مردان تحت ستم درباره این متهمان وطنی موضوعیت ندارد. نه آن نقاش شهیر فقیر و تهیدست است، نه آن روزنامه‌نگار اقلیت نژادی تحت ستم است و نه فلان خواننده در ایران موقعیت مهاجر خارجی داشته و دیگران نیز هم.

فیلم مستانه اگر چه به ابعاد مختلف تجاوز جنسی می‌پردازد اما واقعیت این است که این فیلم به زنی با شرایط استثنایی پرداخته است، زنی که ستاره سینما و مرکزنشین است و هم سرمایه اقتصادی و فرهنگی دارد و هم سرمایه اجتماعی. او شاید بتواند سرانجام با برخی از تبعات تجاوز مقابله کند ولی همین موضوع تجاوز اگر برای زنانی که در محرومیت‌های مختلف و در اجتماعات توسعه نیافته و سنتی زندگی می‌کنند، رخ بدهد، تبعات سنگین‌تری خواهد داشت که به آسانی قابل جبران نخواهد بود.

نویسنده دربخشی از کتاب که به ستم و نابرابری جنسیتی در قوانین و روابط قدرت زن ومرد در ایران پیش از انقلاب اشاره می‌کند، به این موضع بپردازد که چگونه این زنان به دنبال تغییرات و برابری در همه عرصه‌های اجتماعی بودند. زنان مبارز سیاسی (چریک و غیر چریک) علیه نظام طبقاتی و مستبد شاهنشاهی قد علم ​کردند. رژیمی پهلوی[که به‌رغم پز مدرنیزاسیون و برابری‌طلبانه برای زنان، زنان را تنها لایق آشپزی می​دانست،[1] زن ضعیف و ناقص​‌العقلی که نصف مرد ارث می‌​برد، حق مسافرت بدون اجازه​ی همسر و پدرش را نداشت، شهادت وی نصف مرد محسوب می​‌شد. این زنان قدر قدرت‌ترین مردان جامعه خودشان را به مبارزه طلبیدند. پس از سرنگونی رژیم سلطنت، زنان مبارزی که در سازمان​‌های سیاسی موجود علیه قدرت گرفتن دیکتاتوری دیگری، لحظه‌ای از افشاگری بازنایستادند. هیچ‌کدام از این زنان فقط خواسته​‎‌های جنسیتی نداشتند و عرصه مردانه سیاست را عرصه فعالیت و مبارزه خود انتخاب کرده بودند.

خشونت جنسی مشکلی جدی و حاد است که می‌تواند تأثیرات مخرب دائمی بر زندگی قربانی، اطرافیان او و ‏جوامع مختلف بگذارد. هدف از راهکارهای پیشگیرانه، در درجه اول، جلوگیری از وقوع آن است. راه حل ها ‏برای جلوگیری نیز بسیار پیچیده و دشوار هستند‏. آموزش مردان و درخواست حمایت از آنان بی‌شک یکی از راه‌های مقابله با خشونت علیه زنان است. این بروشور را با این هدف در دیگری طراحی کرده‌ایم.

تسلط فوق‌العاده دیمیتروا بر شعر و گستردگی دایرۀ کلمات این شاعر سبب شده است که مضامین آزادی‌طلبی در اشعارش بسیار مؤثرتر از شاعران هم‌طرازش نمایان شود. بلاگا با حفظ نشانه‌های زنانه در شعرش توانست دغدغه‌های جدی اجتماعی‌اش را به جهانیان اعلام کند. بلاگا نیز مانند بیشتر شاعران از عنصر روایت در شعر خود استفاده می‌کند. به‌عنوان نمونه در شعر «افسانه خانوادگی» در سطرهای نخستین به‌گونه‌ای مقدمه‌چینی می‌کند تا بتواند داستان خویش را بازگو کند.