دسته: خشونت علیه زنان

در سریال‌های ترکی معمولاً همیشه زنی به‌غایت بدجنس و ظالم وجود دارد و بخش زیادی از داستان روی دسیسه‌های او برای حفظ موقعیت و قدرتش در خانه می‌گذرد. زنان به‌گونه‌ای سیاه به تصویر کشیده می‌شوند که هیچ‌گونه همدلی توسط مخاطب علیه خشونت مرد بر روی او در مخاطب عامه‌پسند برنینگیزند… اما آنچه در این سریال بسیار بارز است رفتار خشونت گر مردان علیه زنان خانواده است. آگاه کارا چای سمبل پدر مقتدر خانواده است که تلاش دارد اعضای خانواده‌اش را دورهم نگاه دارد

28 درصد قتل‌ها به دليل نزاع، 18.8 درصد با انگيزه‌هاي ناموسي و منکراتي، 7.7 درصد به دليل سرقت، 15.3 درصد به دنبال اختلافات خانوادگي و 11 درصد با انگيزه‌هاي ديگر رخ داده است که در اين ميان سهم قتل توسط بستگان با 31.9 درصد بيشترين ميزان را به خود اختصاص داده است. با این عددها می‌توان به یک تخمین دست یافت. نرخ قتل در یکصد هزار نفر با جمعیت 78 میلیون و 475 هزار و 941 نفر در سال 1394 می‌تواند عددی چون یک هزار و 962 به دست دهد.

شماره تلفن ویژه کمک به زنان در برابر خشونت خانگی ٠٨٠٠٢٢٢٥٥٥است که به‌صورت شبانه‌روزی، در کل سال، کاملاً رایگان و حتی بدون نام از زنان و دختران حمایت می‌کند. این مراکز در سال ٢٠١٩ در مجموع هشت هزار و ٧٣٠ تماس تلفنی ثبت کرده اند که شش هزار و ٩٠١ تماس از طرف زنان و دختران بوده است و خود ٧٩ درصد از کل تماس‌ها را شامل می‌شود. از مجموع این تماس‌ها در ٢٣٨ مورد، میزان خشونت آنقدر زیاد و شدید بوده که به مداخله پلیس انجامیده و پلیس به محل اعزام شده است. دیگری: خشونت خانگی علیه زنان،‌ که آن را هر نوع آسیب جانی، فیزیکی، جنسی، روانی، اقتصادی و اجتماعی به زنان تعریف می‌کنند،خشونت عليه زنان در سراسر دنیا مشاهده می‌شود. کمتر زني است که دست‌کم یکی از اشکال خشونت را تجربه نکرده باشد.آمار و ارقام نشان می‌دهد که حتی در کشورهای توسعه‌یافته غربی،‌ البته نه به نسبت برابر با سایر کشورها، مسئله‌ای جدی به نام خشونت خانگی وجود دارد و نه تنها زنان در حوزه خصوصی از امنیت برخوردار نیستند،‌ بلکه همواره تهدید اصلی را از همین حوزه دریافت می‌کنند

زنان عراقی چندین دهه جنگ را پشت سرگذاشته‌اند، از جنگ با ایران در دهه 1980 تا جنگ خلیج در سال 1991 ، و حمله ایالات‌متحده در 2003 و در انتها جنگ با گروه تروریستی داعش. سال‌ها جنگ زیرساخت‌های این کشور را از بین برده است، تبعیض جنسیتی و فقر ارمغان جنگ در عراق است. در ادامه نگاهی به اثرات این جنگ‌ها بر زندگی زنان می‌اندازیم.

نیمە تاریک وضعیت ضد انسانی انفجار مین اینجاست کە پس از قطع عضو و یا معلولیت دختران و زنان، قربانیان بە طور کلی منزوی می‌شوند، محرومیت اجتماعی در تمام ابعاد و عمق بر آن‌ها چیرە می‌شود و دارای کمترین میزان حمایت خانوادگی و اجتماعی هستند. در طول سال‌‏های پس از جنگ هیچ نوع حمایتی از مصدومان مین صورت نمی‌‏گیرد و این مشکل باعث بروز اختلالات بسیاری در زندگی این افراد می‌‏شود و آن‌ها نیازمند ارائه خدمات پزشکی، بهداشتی، مددکاری و روانشناسی مداوم هستند. دختران و زنان پس از قطع عضو ناشی از مین خانه‌‏نشین می‌شوند و در موارد بی‌شماری هم در صورت کە متأهل بودەاند، شوهرانشان آن‌ها را ترک کردەاست.

همسرم دوماه است که بیکار شده و شرایط اقتصادی خوبی نداریم. وقتی درگیر خرج خرد و خوراک هستیم، دیگر به فکر خریدن بسته اینترنتی نیستیم. از طرف دیگر دخترانم از درس هایشان عقب می افتند و من مجبور هستم که آنها را به خانه همسایه بفرستم تا از تکالیفشان مطلع شوند. همسرم در مولوی باربری می کند. ما پس اندازی نداریم که بخواهیم در این دوران آن را خرج کنیم. همسرم مدام فکر می کند و این روزها که در خانه است بیشتر گیر می دهد و درگیری داریم. اگر مشکل اقتصادی نداشتیم، فشار کم تری روی من بود.

به گفته عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در سال 92 آمار ۱ به ۷ پرستار مرد به زن در کشور فاجعه است. از دیگر سو با توجه به فرهنگ حاکم در ایران که از تریبون های رسمی هم تبلیغ می شود مهمترین شغل زن مادری است و زنان پرستاری که به دلیل کمبود نیرو گاه یک ماه فرزندان خود را نمی ببیند با فشار روانی و عذاب وجدان و احساس گناهی مواجه می شوند.دوری از خانواده و نگرانی های ناشی از احتمال سرایت بیماری از خود به دیگر اعضا خانواده را نیز به این لیست اضافه کنید. شیفتهای طولانی، خستگی مفرط ناشی از پوشیدن لباسهای سنگین و پر فشار برای ساعات طولانی، دوری از نزدیکان و …با این همه کمترین مطالبه بر حق آنها که افزایش حقوق بود که هنوز محقق نشده است.

شواهد ناشی از شیوع بیماری های قبلی نشان می دهد که زنان و دختران با آسیب پذیری خاصی روبرو هستند. در شیوع بیماری Zika 2015-2016 ، زنان به دلیل عدم استقلال نسبت به سلامت جنسی و تولید مثلی خود ، دسترسی ناکافی به خدمات بهداشتی و منابع مالی کافی ، موانع قابل توجهی برای مراقبت های بهداشتی داشتند. در طول شیوع بیماری ابولا در آفریقای غربی بین سالهای 2014 تا 2016، زنان به دلیل نقش غالب آنها به عنوان سرپرستان و کارمندان بهداشت ، بیشتر به این ویروس مبتلا شدند