نویسنده: Digari

  • بازنمایی مادر در سریال‌های ترکی

    بازنمایی مادر در سریال‌های ترکی

    مادری در این سریال‌ها عشق واقعی زنان بازنمایی می‌شود؛ اما آیا همه زنان از مادر بودن لذت می‌برند؟ یا مواقعی هست که آنان خسته شوند. بازنمایی زنان در نقش مادر در سریال‌های ترکی بر اساس اسطوره مادری است. اغراق در نقش مادری سبب می‌شود که این انگاره تقویت شود که مادری تنها لذت زنان و تنها هدف زنان است؛ و زنانی که در این چارچوب نگنجند احساس گناه یا خودخواهی می‌کنند یا از سوی دیگران انگ می‌خورند امری که در سریال‌های تُرکی وقتی مادری درخواست طلاق می‌کند، دیده می‌شود.

  • فمینیسم در تونس: از نخبه‌گرایی تا محرومیت

    فمینیسم در تونس: از نخبه‌گرایی تا محرومیت

    فمینیسم در تونس دارای ویژگی های خاصی است که فضای فعالیت فعالان این عرصه را شکل می دهد. فعالیت فعالان زن نخبه را می توان یکی از ویژگی های آن دانست. حذف اکثریت زنان از آن فضا، فعالیت های حقوق زنان را به بستری برای زنانی خاص تبدیل کرده است که خواسته های خودشان را بدون توجه به خواسته های بخش های دیگرِ زنان بیان می کنند. یکی دیگر از ویژگی های اصلی هژمونی مردان بر مشارکت زنان و نادیده گرفتن مبارزه زنان برای حقوق آنها، به همراه بسیاری از مسائل دیگر است که توسط فمینیست ها مورد توجه قرار نگرفته است.

  • جستجوی ترانه آزادی و عدالت در خواستگاه فعالان زن ایرانی

    جستجوی ترانه آزادی و عدالت در خواستگاه فعالان زن ایرانی

    با هنر می توانید شنیده شوید. متأسفانه مردم بیشتر خواهان یک اجرای شاد هستند اما هنر می تواند مجموعه ای زیبا با محتوایی تلخ و گزنده از واقعیت باشد. محتوا می تواند آنها را به کنش و فعالیت ترغیب کند وقتی که آن ملودی زیبا را با خود زمزمه و تکرار می کنند. ما زنان، قوی و باهوش هستیم و می توانیم با خلاقیتی که داریم به خواسته هایمان برسیم. از طریق هنر مثل نویسندگی، شعر، عکاسی، موسیقی و غیره، ما می توانیم رنج هایمان را رها و آشکار کنیم و برای زنده ماندن شجاعت بیشتری بدست بیاوریم؛ بنابراین، هنر می تواند راهی برای رهایی و آزادیخواهی باشد. با انرژی مثبت می توانیم کوهها را هم جابجا کنیم.

  • چگونه غرب، حقوق زنان را در جهان عرب به ورطه نابودی می‌کشاند؟

    چگونه غرب، حقوق زنان را در جهان عرب به ورطه نابودی می‌کشاند؟

    آیا واقعاً غرب عامل تلاش‌های زنان برای احقاق حق در جهت به دست آوردن حقوق برابر بوده است؟ یا آنکه صرفاً برای تأمین منافع ژئوپلیتیکی خود، از رژیم‌های عربی حمایت کرده تا جنبش‌های انقلابی و رادیکال مردمی را تحت‌فشار قرار دهد و تجسم زنان از زنانگی‌های رادیکال را سرکوب کرده است؟ در درازمدت، نابودی جنبش‌‌های رادیکال و سکولار منجر به جدا شدن برنامه‌های حقوق زنان سکولار از پروژه‌های محبوب منطقه‌ای، زمینه‌سازی همکاری و ابزارسازی آن‌ها توسط رژیم‌های اقتدارگرا و بازیگران بین‌المللی شده و فعالان حقوق زنان سکولار را در معرض اتهاماتِ فراوانی قرار داده است؛ و از همین روست که فعالان زن امروز در چارچوب یک ضدانقلاب مداوم در سراسر جهان عرب با خطرات مشابهی روبرو هستند.

  • نگاهی به پژوهش ها؛ خودکشی زنان و عللی که پنهان می‌ماند

    نگاهی به پژوهش ها؛ خودکشی زنان و عللی که پنهان می‌ماند

    خودكشی زنان يك شاخص مهم پيشرفت فرهنگی، اجتماعي و قانونی زنان در جوامع مختلف است. شيوع خودكشی در جوامعی كه در آن زنان از حقوق شخصی، اجتماعی و خانوادگی مناسب برخوردار هستند، پايين است. آمار دقیقی از خودکشی زنان در ایران وجود ندارد اما سال‌هاست که کارشناسان هشدار می‌دهند که نرخ خودکشی بین زنان ایرانی افزایش‌یافته است. طی ماه‌های اخیر شاهد خودکشی‌هایی بودیم که رسانه‌ای شدند. در تبیین پدیده خودکشی دلایل زیادی وجود دارد و در این فرصت تلاش کرده‌ایم نگاهی به پژوهش‌هایی بیندازیم که در ایران دربارۀ خودکشی زنان انجام‌شده است.

  • آزار جنسی را نباید کوچک شمرد

    آزار جنسی را نباید کوچک شمرد

    ظرفیت‌های قانونی در زمینه آزار جنسی محدودیت‌هایی دارد که باعث می‌شود عملا فرد آزاردیده از مراجعه به دستگاه قضا صرف نظر کند. اثبات آزار جنسی، طبق قانون موجود امری بسیار دشوار است و گاه می‌تواند منجر به مجازات قربانی شود. برای مثال اگر متجاوز در نهایت به اجباری بودن رابطه اعتراف و اقرار نکند، قربانی آزار جنسی به دلیل اقرار و اعتراف به رابطه نامشروع محکوم به شلاق می‌شود. از سوی دیگر، آزارجنسی دامنه گسترده‌ای دارد و نمی‌توان آن را فقط به تجاوز به عنف محدود کرد، به همین دلیل قانون مجازات نیز باید درجه‌بندی داشته باشد، تا قربانی از ترس اعمال اشد مجازات در مورد آزارگر، البته در صورتی که موفق به اثباتش شود، مجبور نشود از دادخواهی قانونی صرف نظر کند.

  • چگونه شبکه‌های اجتماعی شکل جدیدی به فمینیسم دادند؟

    چگونه شبکه‌های اجتماعی شکل جدیدی به فمینیسم دادند؟

    جنبش من هم، گونه‌ای از فمینیسم را نشان می‌دهد که بر همبستگی متمرکز است و فمینیسم را بار دیگربه نوعی جدید شکل می‌دهد. جنبش «می‌تو» این ایده را مطرح کرد که همه ما مسئولیت از بین‌بردن تبعیض جنسی را بر عهده داریم، و باید تلاش کنیم برای جهانی که هیچ زنی مجبور نباشد بگوید من هم. ( دنیایی که هیچ زنی در آن آزارنبیند).

  • مسئله فرزند کشی از نگاه جامعه مدنی

    مسئله فرزند کشی از نگاه جامعه مدنی

    حول مسئله فرزندکشی در ایران انبوهی از مسائل حقوقی و اجتماعی درهم‌تنیده وجود دارد که پاسخ به آن را با دشواری همراه می‌کند. برای حل این مسئله اجتماعی از شناسایی علت‌ها، زمینه‌های بروز و راهکارهای مقابله نباید فروگذار کرد. حیات یک انسان، که بدیهی‌ترین و ابتدایی‌ترین حق اوست، سلب می‌شود و مجازاتی که در انتظار مجرم است با جرم صورت‌گرفته بی‌تناسب است. پدر مجرمی که وظیفه حفظ جان، امنیت و سایر منافع فرزند را برعهده داشته است، به‌دلیل جایگاه مراقبتی ویژه‌اش سزاوار اشد مجازات است. تفاوت نوع مواجهه با قتل و فرزندکشی، و تبعیض گذاشتن میان والدین مرتکب، پدر خانواده را خودبزرگ‌بین و محق به گرفتن جان فرزند می‌کند. چون قانون‌گذار پدر را صاحب فرزند می‌داند، عجیب نیست که پدر هم نسبت‌به جان فرزندش احساس مالکیت ‌کند! آیا مجازات پدری که با برنامه‌ریزی قبلی فرزندش را به قتل می‌رساند باید کمتر از شخصی باشد که غیرعمد و اتفاقی دستش به خون آلوده می‌شود؟ آیا جامعه ازسوی عضوی که منافع فرعی اجتماعی و خانوادگی را بر حیات فرزندش مقدم می‌داند، تهدید به خشونت و فروپاشی نمی‌شود؟ خارج از نظارت بودن محیط‌های خصوصی و «شخصی انگاشتن» تصمیمات در خشونت‌های خانوادگی به افزایش بزهکاری علیه کودکان و زنان نمی‌انجامد؟ نباید فضاهایی گسترده با کاربری «خانه امن» یا «گذر موقت» برای کودکان و زنان خشونت‌دیده وجود داشته باشد؟ و آیا وقت آن نرسیده است که از نهادهای موازی به نفع مقابله با مرگ‌بارترین خشونت کارکرد بگیریم؟

  • نگاهی به جنگ با دیدی زنانه

    نگاهی به جنگ با دیدی زنانه

    مصاحبه کننده: مریم رحمانی دیگری: نمایش به صرف چای و گلوله به نویسندگی و کارگردانی یلدا منتظری ۲۷ آذرماه ۹۹ در جشنواره تأتر مقاومت به نمایش در آمد. این تأتر مانند سایر آثار جشنواره به دلیل محدودیت های کرونایی به شکل تله تأتر اکران شد. در این جشنواره تنها دو اثر لیلیت و به صرف چای و […]

  • کودکان بدون شناسنامه در تبریز

    کودکان بدون شناسنامه در تبریز

    بی شناسنامگی از سال ۱۳۹۸ و با تصویب قانون حمایت از اطفال و نوجوانان به‌عنوان شرایط مخاطره‌آمیز و از انواع کودک‌آزاری به رسمیت شناخته‌شده است. مطابق بند چ و بند ر ماده ۳ این قانون، «عدم ثبت واقعه ولادت یا عدم اخذ اسناد سجلی یا هویتی برای طفل یا نوجوان بدون عذر موجه و همچنین هرگونه وضعیت زیان‌بار ناشی از بی تابعیتی، کودک‌آزاری و وضعیت مخاطره‌آمیز محسوب می‌شود». صدور و دریافت شناسنامه در ایران قدمتی صدساله دارد. شناسنامه مجوزی است جهت اعمال حق و تکلیف و فرد متولدشده با دریافت شناسنامه صاحب حقوق و تکالیف می‌شود. بسیاری از حقوق ازجمله حق آموزش، حق بهداشت، حق برخورداری از اعمال حقوق مالی و قانونی، حق‌خواهی و یا تعقیب کیفری و حتی ازدواج رسمی نیازمند شناسنامه است.

This site is registered on wpml.org as a development site.