برچسب: قتل ناموسی

حول مسئله فرزندکشی در ایران انبوهی از مسائل حقوقی و اجتماعی درهم‌تنیده وجود دارد که پاسخ به آن را با دشواری همراه می‌کند. برای حل این مسئله اجتماعی از شناسایی علت‌ها، زمینه‌های بروز و راهکارهای مقابله نباید فروگذار کرد. حیات یک انسان، که بدیهی‌ترین و ابتدایی‌ترین حق اوست، سلب می‌شود و مجازاتی که در انتظار مجرم است با جرم صورت‌گرفته بی‌تناسب است. پدر مجرمی که وظیفه حفظ جان، امنیت و سایر منافع فرزند را برعهده داشته است، به‌دلیل جایگاه مراقبتی ویژه‌اش سزاوار اشد مجازات است. تفاوت نوع مواجهه با قتل و فرزندکشی، و تبعیض گذاشتن میان والدین مرتکب، پدر خانواده را خودبزرگ‌بین و محق به گرفتن جان فرزند می‌کند. چون قانون‌گذار پدر را صاحب فرزند می‌داند، عجیب نیست که پدر هم نسبت‌به جان فرزندش احساس مالکیت ‌کند! آیا مجازات پدری که با برنامه‌ریزی قبلی فرزندش را به قتل می‌رساند باید کمتر از شخصی باشد که غیرعمد و اتفاقی دستش به خون آلوده می‌شود؟ آیا جامعه ازسوی عضوی که منافع فرعی اجتماعی و خانوادگی را بر حیات فرزندش مقدم می‌داند، تهدید به خشونت و فروپاشی نمی‌شود؟ خارج از نظارت بودن محیط‌های خصوصی و «شخصی انگاشتن» تصمیمات در خشونت‌های خانوادگی به افزایش بزهکاری علیه کودکان و زنان نمی‌انجامد؟ نباید فضاهایی گسترده با کاربری «خانه امن» یا «گذر موقت» برای کودکان و زنان خشونت‌دیده وجود داشته باشد؟ و آیا وقت آن نرسیده است که از نهادهای موازی به نفع مقابله با مرگ‌بارترین خشونت کارکرد بگیریم؟

این قتل‌ها تنها قتل‌های انجام‌شده در سال 99 نیستند، بعضی از قتل‌های دیگر تا این حد برجسته نشده‌اند ، در این گزارش سعی شده است قتل‌های ناموسی رخ‌داده در فاصله تیر 97 تا تیر 99 که درسایت خبر آنلاین منتشرشده به ترتیب سال وقوع ذکر شود. باید گفت بیشتر این قتل‌ها در استان تهران و استان البرز و گاهی در شهر مشهد رخ‌داده است و اطلاعی از سایر استان‌ها در دست نیست. به‌جز خبر آنلاین، خبرگزاری ایسنا و مهر نیز با واژه قتل مورد جستجو قرار گرفت که تعداد کمی خبر در این مورد در این دو خبرگزاری وجود داشت و بیشتر خبرها در خبر آنلاین درج‌شده است. در این فاصله زمانی 15 قتل ناموسی که بیشترش در تهران بوده به وقوع پیوسته است و خبری شده البته تعداد زن کشی‌ها بیش از این میزان بوده است. اگر به‌دقت در دلایل قتل‌ها جستجو کنیم بیشتر موارد به دلیل سوظن یا توهم ناشی از اعتیاد به مواد مخدر روی‌داده است

اما حتی با تدقیق در ریشه آداب و رسوم نیز در می یابیم که اینها همگی اصولی بودند که یا از ابتدا وجود نداشته و سپس وضع شده اند یا به تدریج تغییر کرده¬اند. بنابراین می¬توان نتیجه گرفت همواره قانون فرهنگ را از پس خود می¬کشد و باعث بهبود و اصلاح آن می¬شود. اینکه بگوییم فرهنگ جامعه باید اصلاح شود، نواختن شیپور از سر گشاد آن است. حتی اگر فرضا فرهنگ تغییر و بهبود یابد، ممانعت از رفتارهایی که با اصول فرهنگی نمی¬خوانند نیازمند قانون و سازوکار قانونی مناسب است بیایید یک مثال عینی بزنیم. در زن کشی که ذیل فرهنگی ناموس¬پرستی تعریف می¬شود، مسئولیت فرهنگ بالاتر است یاقانون؟