برچسب: خشونت علیه زنان

در واقع ۳.۸۹ درصد مرگ در این سن، به دلیل خودکشی است. همچنین به گزارش روزنامه اعتماد از آغاز سال ۱۳۹۹ تا پایان آبان ماه، ۸ ماه اول سال جاری، آمار قربانیان خودکشی در ایران نسبت به مدت مشابه در سال قبل، بیش از ۴.۲ درصد افزایش داشته است. همچنین براساس آمار سازمان پزشکی قانونی ایران ۷۵ درصد از موارد اقدام به خودکشی مربوط به سنین بین ۱۵ تا ۳۴ سال است و خودکشی در میان زنان بیش از مردان و مهم‌ترین عامل آن افسردگی در میان این گروه است.

اگر نگران کسی هستید که تحت خشونت خانگی قرار دارد یا در کنار فردی دیگر احساس ناامنی می‌کند، این راهکارها به شما کمک می‌کنند تا بهتر و با امنیت بالاتری او را حمایت کنید:از دوست خود بپرسید که چگونه می‌تواند ارتباط برقرار کند و چه راهی برای او آسان‌تر و بهتر است. این مسئله بسیار مهم است به این دلیل که فرد قربانی تحت‌نظر خشونت‌گر قرار دارد و ممکن است همۀ مکالماتش ازسوی او شنود شود؛ پس امنیت خشونت‌دیده در اولویت قرار دارد. از او بپرسید که تماس تلفنی را ترجیح می‌دهد یا پیام‌های نوشتاری را. حتی از او بپرسید که استفاده از چه نرم‌افزاری برای او راحت‌تر است.

تحقیقاتی که برپایۀ تجربیات زنان قربانی انجام شده است، نشان می‌دهد که رابطۀ بین قربانی و اجرای عدالت کیفری اساساً بیش از اینکه راهگشای مشکلات قربانی باشد، به عاملی برای دوباره قربانی شدن، سرخوردگی، ناامیدی و آزردگی او تبدیل شده است. بسیاری از طرفداران (دیدگاه) قربانی این پیشنهاد را مطرح کرده‌اند که برای دفاع از قربانی نیاز به طی کردن روندهای کیفری و جرائمی نیست؛ چراکه قربانی نمی‌تواند کار خاصی در دفاع از خود انجام دهد و همچنین، چنین روندی به‌درستی متهم را مجبور به پذیرش مسئولیت در قبال عمل انجام‌شده نمی‌کند. در موارد دیگری، زنان شرکت‌کننده در روند ترمیمی احساس رضایت کرده‌اند.

اولین پایان‌نامه‌هایی که درزمینه خشونت علیه زنان پس از انقلاب که درسایت Irandoc ثبت‌شده است مربوط به سال 1362 است. پژوهشی با عنوان بررسی «تطبیقی خشونت علیه زنان در حقوق کیفری» که توسط شهربانو جنگروی قلعه بهمنی در دانشگاه پیام نور انجام‌شده است. پایان‌نامه دیگر در این سایت در دانشگاه علوم انسانی و اجتماعی تبریز انجام‌شده است، با موضوع «بررسی عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر خشونت علیه زنان در شهر نقده» توسط محمد الله‌وردیان عیدی و باراهنمایی نعمت‌الله تقوی و مشاوره اسکندر فتحی آذر . این پایان نامه اگرچه در سال 62 انجام شده اما تاریخ ثبت ان سال 84 درج شده است

مردان از قدرت، کنترل و زور و اجبار برای تهدید کردن و ایجاد ترس در شریک زندگی شان در یک رابطه طولانی مدتِ سلطه و کنترل ، استفاده می کنند. انگیزه های اصلی زنان برای استفاده از خشونت شامل: بدست آوردن اعتماد به نفس خود درمقابل خشونت های کلامی و عاطفی همسر/ پارتنر، دفاع از فرزندان، امتناع از دوباره قربانی شدن است همچنین به این باور رسیده اند که منفعل بودن کاری از پیش نمی برد اما شاید خشونت بتواند، منجر به کنترل کوتاه مدت بر شرایط خشونت و آزار شود. با استفاده از خشونت، زنان نتوانسته اند رفتارهای خشونت آمیز همسران یا شریک خود را کنترل کنند اتفاقا این امر آنها را در معرض خطر آسیب دیدگی فیزیکی قرار داده و باعث افزایش خشونت علیه آنها شده است

خشونت خانگی، محیطی خصمانه و خشونت‌آمیز ایجاد می‌کند که می‌تواند تأثیرات منفی و مخربی هم به لحاظ جسمی و هم روانی بر کودک داشته باشد. کودکانی که در معرض خشونت خانگی قرار داشته‌اند مضطرب می‌شوند و همواره در مورد خود، خواهران و برادران و همچنین پدر و مادر خود نگران هستند. آن‌ها ممکن است احساسی مانند بی‌ارزشی و ناتوانی را تجربه کنند. کودکان در معرض خشونت در داشتن تمرکز با مشکلات بسیاری مواجه هستند و دچار افسردگی و انزوا می‌شوند. در طولانی‌مدت، کودکانی که شاهد خشونت بوده‌اند و خشونت خانگی را تجربه کرده‌اند به‌احتمال‌زیاد این چرخه خشونت را در روابط بزرگ‌سالی خود نیز ادامه خواهند داد و درواقع آن را بازتولید و همیشگی خواهند کرد.

اما حتی با تدقیق در ریشه آداب و رسوم نیز در می یابیم که اینها همگی اصولی بودند که یا از ابتدا وجود نداشته و سپس وضع شده اند یا به تدریج تغییر کرده¬اند. بنابراین می¬توان نتیجه گرفت همواره قانون فرهنگ را از پس خود می¬کشد و باعث بهبود و اصلاح آن می¬شود. اینکه بگوییم فرهنگ جامعه باید اصلاح شود، نواختن شیپور از سر گشاد آن است. حتی اگر فرضا فرهنگ تغییر و بهبود یابد، ممانعت از رفتارهایی که با اصول فرهنگی نمی¬خوانند نیازمند قانون و سازوکار قانونی مناسب است بیایید یک مثال عینی بزنیم. در زن کشی که ذیل فرهنگی ناموس¬پرستی تعریف می¬شود، مسئولیت فرهنگ بالاتر است یاقانون؟

در مواجهه با این خشونت،‌ زنان در نشستی با حضور حامیان محلی به توافق جمعی رسیدند که اقدامات پایداری صورت گیرد تا رنج لیبریایی‌ها،‌ و به‌ویژه زنان و کودکان، به گوش جهان برسد. بسیاری از افراد کمپین را به یک ماجراجویی بی‌ثمر و تلاش بیهوده تقلیل دادند. به این زنان علاوه بر خیلی از اسم‌های تحقیرآمیز دیگر، «بولداگ‌های بی‌دندان» می‌گفتند. آنها موفق نشدند ما را بترسانند، بلکه کاملاً برعکس ما جسارت پیدا کردیم که برای بقا و رسیدن به صلح پایدار تلاش کنیم.

نتایج حاصل از این پژوهش نشان داده است آزارجنسی در سازمان می‌تواند تأثیراتی از جمله احتمال افزایش ترک شغل، استرس شغلی و افسردگی داشته باشد و میزان عزت نفس، تعهد سازمانی، رضایت شغلی و رضایت از زندگی را در زنان شغل احتمالاً کاهش دهد.

ه نظر می رسد هجم خشونت علیه زنان در سال 98 بیشتر شده و همچنین با اشکال خشن تری از قتل روبرو هستیم. جامعه ای که به شکل ساختاری سرکوب مردم به امری روزمره تبدیل شده است سبب خشن تر شدن افراد هم می شود. مردان خشونت را از جامعه به خانه منتقل می کنند.