برچسب: خشونت خانگی

خودكشی زنان يك شاخص مهم پيشرفت فرهنگی، اجتماعي و قانونی زنان در جوامع مختلف است. شيوع خودكشی در جوامعی كه در آن زنان از حقوق شخصی، اجتماعی و خانوادگی مناسب برخوردار هستند، پايين است. آمار دقیقی از خودکشی زنان در ایران وجود ندارد اما سال‌هاست که کارشناسان هشدار می‌دهند که نرخ خودکشی بین زنان ایرانی افزایش‌یافته است. طی ماه‌های اخیر شاهد خودکشی‌هایی بودیم که رسانه‌ای شدند. در تبیین پدیده خودکشی دلایل زیادی وجود دارد و در این فرصت تلاش کرده‌ایم نگاهی به پژوهش‌هایی بیندازیم که در ایران دربارۀ خودکشی زنان انجام‌شده است.

یکی دیگر از خلأهای بزرگ لایحه مذکور پیش‌بینی نکردن سازوکارهای حمایتی برای زنان قربانی خشونت در جهت ‏جبران خسارات و ترمیم دردها و بازگشت به جامعه است؛ درحالی‌که صیانت و حمایت از زنان بدون پیش‌بینی ‏سازوکارهای دقیق در جهت حمایت از بزه دیدگاه زن امکان‌پذیر نیست و هم‌اکنون ما با خیل عظیمی از زنان قربانی ‏خشونت مواجه هستیم که باید خدمات حمایتی مذکور را در سطح پزشکی، روانی و مالی دریافت کنند.‏

خشونت علیه زنان برخلاف قوانین اولیه آزادی و بنیادی‌ترین حقوقی است که هر فردی باید داشته باشد. خشونت علیه زنان نشانه‌ای از نابرابری در روابط بین زن و مرد است و بدترین شکل از این نابرابری را به تصویر می‌کشد. خشونت علیه زنان استقلال، آزادی امنیت آن‌ها را محدود می‌کند. همچنین دسترسی به منابع موردنیاز برای رفاه اقتصادی و اجتماعی که هرکسی برای زندگی خوب به آن نیاز دارد را نیز محدود می‌سازد. خشونت علیه زنان تنها نگرانی زنان نیست بلکه این نگرانی مشترکی بین زنان و مردان است. بسیاری از مردان علیه زنان خشونت نمی‌ورزند؛ اما خشونت علیه زنان مردان را بدنام می‌کند و به زنانی که دوستشان دارند آسیب می‌رساند.

اگر نگران کسی هستید که تحت خشونت خانگی قرار دارد یا در کنار فردی دیگر احساس ناامنی می‌کند، این راهکارها به شما کمک می‌کنند تا بهتر و با امنیت بالاتری او را حمایت کنید:از دوست خود بپرسید که چگونه می‌تواند ارتباط برقرار کند و چه راهی برای او آسان‌تر و بهتر است. این مسئله بسیار مهم است به این دلیل که فرد قربانی تحت‌نظر خشونت‌گر قرار دارد و ممکن است همۀ مکالماتش ازسوی او شنود شود؛ پس امنیت خشونت‌دیده در اولویت قرار دارد. از او بپرسید که تماس تلفنی را ترجیح می‌دهد یا پیام‌های نوشتاری را. حتی از او بپرسید که استفاده از چه نرم‌افزاری برای او راحت‌تر است.

تحقیقاتی که برپایۀ تجربیات زنان قربانی انجام شده است، نشان می‌دهد که رابطۀ بین قربانی و اجرای عدالت کیفری اساساً بیش از اینکه راهگشای مشکلات قربانی باشد، به عاملی برای دوباره قربانی شدن، سرخوردگی، ناامیدی و آزردگی او تبدیل شده است. بسیاری از طرفداران (دیدگاه) قربانی این پیشنهاد را مطرح کرده‌اند که برای دفاع از قربانی نیاز به طی کردن روندهای کیفری و جرائمی نیست؛ چراکه قربانی نمی‌تواند کار خاصی در دفاع از خود انجام دهد و همچنین، چنین روندی به‌درستی متهم را مجبور به پذیرش مسئولیت در قبال عمل انجام‌شده نمی‌کند. در موارد دیگری، زنان شرکت‌کننده در روند ترمیمی احساس رضایت کرده‌اند.

مجازات قتل عمد زنان به‌طورکلی در آلمان حبس ابد است، به‌طور میانگین در بین 100 درصد قتل‌هایی که در آلمان در روابط عاطفی و همسری اتفاق می‌افتند، 80 درصد مقتولان زن هستند. آنچه اهمیت دارد این است که در آلمان آمار خشونت علیه زنان آشکار است و درباره آن صحبت می‌شود. آمار زن کشی‌ها مشخص است، تحقیق و تلاش برای وضع قوانین حمایتی وجود دارند. بستر مناسبی برای جنبش‌های اجتماعی و فمینیستی جهت پیشبرد آگاهی اجتماعی درباره این مسئله به‌منظور افزایش حمایت‌های حقوقی باز است

مرد به‌گونه‌ای او را کتک می‌زد که آثار کبودی بر جا نماند و در صورت کبودی هم در خانه را قفل می‌کرد تا آثار ضرب‌وجرح از بین برود. در این پرونده چون آثار مشهود ضرب وجرح وجود نداشت پرونده درنهایت به‌جایی نرسید و حتی اعتیاد مرد آن‌قدر نبود که در دادگاه قابل‌ارائه باشد و درنهایت علی‌رغم همه‌ی این مشکلات زن به خاطر حضانت فرزندش به خانه برگشت. در قانون ما اثبات ضرب‌وجرح بسیار سخت است؛ و حتی باوجود سو تغذیه شدید و انواع خشونت‌های جنسی و روانی که این زن متحمل می‌شد حتی با اثبات عدم پرداخت نفقه توسط شوهر هم کار طلاق به‌جایی نرسید. در نهایت زن مجبور شد به خانه برگردد. دردناک اینجاست که زن متوجه شد مرد قرار بوده بچه‌اش را 60 میلیون تومان بفروشد.

مردان از قدرت، کنترل و زور و اجبار برای تهدید کردن و ایجاد ترس در شریک زندگی شان در یک رابطه طولانی مدتِ سلطه و کنترل ، استفاده می کنند. انگیزه های اصلی زنان برای استفاده از خشونت شامل: بدست آوردن اعتماد به نفس خود درمقابل خشونت های کلامی و عاطفی همسر/ پارتنر، دفاع از فرزندان، امتناع از دوباره قربانی شدن است همچنین به این باور رسیده اند که منفعل بودن کاری از پیش نمی برد اما شاید خشونت بتواند، منجر به کنترل کوتاه مدت بر شرایط خشونت و آزار شود. با استفاده از خشونت، زنان نتوانسته اند رفتارهای خشونت آمیز همسران یا شریک خود را کنترل کنند اتفاقا این امر آنها را در معرض خطر آسیب دیدگی فیزیکی قرار داده و باعث افزایش خشونت علیه آنها شده است

خشونت خانگی، محیطی خصمانه و خشونت‌آمیز ایجاد می‌کند که می‌تواند تأثیرات منفی و مخربی هم به لحاظ جسمی و هم روانی بر کودک داشته باشد. کودکانی که در معرض خشونت خانگی قرار داشته‌اند مضطرب می‌شوند و همواره در مورد خود، خواهران و برادران و همچنین پدر و مادر خود نگران هستند. آن‌ها ممکن است احساسی مانند بی‌ارزشی و ناتوانی را تجربه کنند. کودکان در معرض خشونت در داشتن تمرکز با مشکلات بسیاری مواجه هستند و دچار افسردگی و انزوا می‌شوند. در طولانی‌مدت، کودکانی که شاهد خشونت بوده‌اند و خشونت خانگی را تجربه کرده‌اند به‌احتمال‌زیاد این چرخه خشونت را در روابط بزرگ‌سالی خود نیز ادامه خواهند داد و درواقع آن را بازتولید و همیشگی خواهند کرد.