دسته: سلامت زنان

نگرانی مادران از آینده فرزندانشان یا شرایط روحی آن‌ها پس از مرگ والدین به‌قدری است که حتی کسانی مانند آنجلینا جولی را آنچنان دچار اضطراب کرد که برای جلوگیری از چنین تأثری با توجه به نظر پزشکان که او دارای 87 درصد ریسک سرطان پستان بود هر دو پستان خود را جراحی کرد. متخصصان روانشناسی برای باورند که مشکلات روان‌پریشی اصولاً افراد جوان‌تر را بیشتر متأثر می کند درحالی‌که زنان مسن‌تر کمتر به این مشکلات دچار می‌شوند. بر پایه این گزارش زنان مسن‌تر که بالای 50 سال هستند به دلیل اینکه خانواده و به‌ویژه فرزندانشان در حدی هستند که کمتر نگران آن‌ها باشند و همچنین به دلیل اینکه هم‌سن‌های آن‌ها درگیر بیماری های مختلف هستند تا حدود زیادی با مشکل کنار می‌آیند و بیشتر سعی در درمان دارند.

دوستان و همراهان عزیز سایت دیگری، این پرسشنامه توسط تحریریه دیگری برای درک تغییرات زندگی زنان و مردان ایرانی و مسائلی که با آن در زمان شیوع ویروس کرونا مواجه هستند ، طراحی شده است. درصورت تمایل می توانید ما را با پرکردن آن یاری رسانید. نتایج آن در این سایت منتشر خواهد ش

به گفته عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در سال 92 آمار ۱ به ۷ پرستار مرد به زن در کشور فاجعه است. از دیگر سو با توجه به فرهنگ حاکم در ایران که از تریبون های رسمی هم تبلیغ می شود مهمترین شغل زن مادری است و زنان پرستاری که به دلیل کمبود نیرو گاه یک ماه فرزندان خود را نمی ببیند با فشار روانی و عذاب وجدان و احساس گناهی مواجه می شوند.دوری از خانواده و نگرانی های ناشی از احتمال سرایت بیماری از خود به دیگر اعضا خانواده را نیز به این لیست اضافه کنید. شیفتهای طولانی، خستگی مفرط ناشی از پوشیدن لباسهای سنگین و پر فشار برای ساعات طولانی، دوری از نزدیکان و …با این همه کمترین مطالبه بر حق آنها که افزایش حقوق بود که هنوز محقق نشده است.

شواهد ناشی از شیوع بیماری های قبلی نشان می دهد که زنان و دختران با آسیب پذیری خاصی روبرو هستند. در شیوع بیماری Zika 2015-2016 ، زنان به دلیل عدم استقلال نسبت به سلامت جنسی و تولید مثلی خود ، دسترسی ناکافی به خدمات بهداشتی و منابع مالی کافی ، موانع قابل توجهی برای مراقبت های بهداشتی داشتند. در طول شیوع بیماری ابولا در آفریقای غربی بین سالهای 2014 تا 2016، زنان به دلیل نقش غالب آنها به عنوان سرپرستان و کارمندان بهداشت ، بیشتر به این ویروس مبتلا شدند

بیش از چهار دهه خشونت در افغانستان، بیشترین آسیب را به فعالیت و حضور سیاسی-اجتماعی زنان وارد کرده است. بنا براین با هر تحول کلان سیاسی در کشور آن‌چه که از ذهن اکثر زنان امروزی می گذرد، امیدواری کمتربه آینده، و نگرانی از بدتر شدن وضعیت است.