آیدا جودکی
دیگری: خشونت جنسی مشکلی جدی و حاد است که می‌تواند تأثیرات مخرب دائمی بر زندگی قربانی، اطرافیان او و جوامع مختلف بگذارد. هدف از راهکارهای پیشگیرانه، در درجه اول، جلوگیری از وقوع آن است. راه حل ها برای جلوگیری نیز بسیار پیچیده و دشوار هستند.
پیشگیری از خشونت جنسی مستلزم پرداختن به همه عوامل در تمامی سطوح فردی، میان فردی و اجتماعی است.
راهکارهای پیشگیرانه از خشونت جنسی
استراتژی‌های موردنظر، استراتژی‌هایی هستند که براساس بهترین شواهد موجود برای کمک به جوامع در جهت پیشگیری از خشونت جنسی برجسته شده‌اند.
استراتژی فرصت
استراتژی فرصت بر ایجاد فرصت‌هایی جهت افزایش توانمندی دختران و زنان و حمایت از آن‌ها تکیه دارد. این استراتژی شامل رویکردهای زیر است:
- حمایت اقتصادی از زنان و دختران و تقویت سازوکارهای مربوط به آن
- ایجاد فرصت‌های رهبری برای دختران و دادن جایگاه‌های برتر به آن‌ها
استراتژی فضای حمایت‌گر
این استراتژی بر خلق محیط ها و فضاهایی حمایت‌گر از زنان مبتنی و شامل رویکردهای زیر هستند:
- ارتقاء امنیت در مدارس
- ایجاد و به کارگیری مداوم سیاست‌های محل کار [ سیاست های مربوط به پیشگیری از خشونت]
- رسیدگی به خطرات از همان سطوح پایین تر
استراتژی حمایت از قربانی
در این استراتژی تلاش بر حمایت از قربانیان و کاهش آسیب‌هاست که سه رویکرد زیر را دربردارد:
- ارائه خدمات با رویکرد قربانی محور
- درمان قربانیان خشونت جنسی
- درمان و رسیدگی به کودکان و خانواده‌های در خطر برای جلوگیری از هرگونه رفتار مشکوک به خشونت جنسی
استراتژی مهارت‌های پیشگیری از خشونت
براساس این استراتژی مهارت‌های پیشگیری از خشونت به زنان و مردان آموزش داده می‌شود. این استراتژی بر آموزش مبتنی و شامل چهار رویکرد زیر است:
- یادگیری مهارت‌های عاطفی اجتماعی
- آموزش روابط صمیمانه به بزرگسالان براساس فاکتورهای یک رابطه سالم و امن
- آموزش و ترویج رابطه جنسی سالم: یک رابطه جنسی سالم چگونه می تواند باشد؟
- آموزش مبتنی بر قدرت‌یابی
استراتژی ترویج گری
استراتژی ترویج‌گری بر ترویج هنجارهای اجتماعی‌ای که دربرابر خشونت از افراد محافظت می‌کنند، تکیه دارد. دو رویکرد زیر در این استراتژی مدنظر است:
- رویکردهای نظاره گر
- متحدکردن مردان و پسران علیه خشونت و آزار جنسی
درادامه به استراتژی ترویج گری و متحد کردن مردان علیه خشونت و آزارجنسی می‌پردازیم.
مردان چگونه می‌توانند متحدان مبارزه علیه خشونت و آزار و جنسی باشند؟
درپی رسوایی‌های مربوط به آزارهای جنسی، جنبش‌های متفاوتی در این زمینه شکل گرفتند و روزبه‌روز پیش رفتند و آگاهی بخش شدند. از جمله آن‌ها، جنبش‌های Me too و Time’s up هستند که افراد به‌ویژه زنان را به گفتگو درباره آزار جنسی ترغیب می‌کنند و در همین راستا، به دنبال ایجاد تغییراتی گسترده هستند.
در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، دانشکده مددکاری اجتماعی، دو دانشیار با نام های ترنس فیتزجرالد۱ و اریک شات۲ اولین رویداد It Ends را برگزار کردند. از مدت‌ها قبل، تجاوز صرفا مسأله‌ای مربوط به زنان درنظر گرفته می‌شد (زنان ۸۷ درصد بیشتر از مردان تجاوز و خشونت جنسی را تجربه می‌کنند) اما این مسأله بسیار ضروری است که مردان باید در این زمینه، با زنان متحدشوند. فیتزجرالد تعدادی نکته و راهکار پیشنهاد می‌کنند که در دنیای امروز مردان می‌توانند از آن‌ها برای همراه شدن با زنان در مبارزه علیه خشونت جنسی استفاده کنند.
گفتگویی آزاد و صادقانه را با مردان دیگر آغازکنید.
اولین راهی که مردان می‌توانند خود را به عنوان متحدان قربانیان آزارجنسی قراردهند، شرکت در مکالمات چالش برانگیز به ویژه با مردان دیگر است.
در یک محیط امن، درباره انواع گفتار و رفتارهای قابل قبول و غیر قابل قبول بحث کنید و از به چالش کشیدن فرضیاتی که باعث ایجاد یک محیط خصمانه یا خطرناک برای زنان می‌شود، نترسید. گفتگوی آزاد کمک می‌کند تا کلیشه‌ها و نگرش‌های آسیب زننده را از بین ببرید، روابط محترمانه‌ای را پایه‌ریزی کنید و فضایی برای تأمل و پیشرفت خود خلق کنید.
عقاید خود را بازبینی‌کنید و همدلی را گسترش‌دهید.
مردان علاوه بر به چالش کشیدن عقاید مردسالارانه مردان دیگر، باید تلاش‌کنند تا عقاید خود را هم که ممکن است ناآگاهانه در ایجاد خشونت نقش داشته باشند، مورد ارزیابی و بررسی قراردهند.
تحقیقات اخیر در علوم عصب‌شناسی نشان‌می‌دهند که مردم به طور طبیعی بیشتر با کسانی که مثل آن‌ها رفتار می‌کنند، همدلی خود را بروز می‌دهند. برای غلبه بر این تعصب تکاملی، «همدلی شناختی» را تمرین کنید، به عبارت دیگر، خود را به چالش بکشید تا از دیدگاه «دیگران» ببینید و در نگرش‌ها، عقاید و رفتارهای خود پیرامون جنس و جنسیت تأمل کنید. کسانی که برای ارزیابی انتقادی خود ابتکار عمل دارند و پیشقدم می‌شوند، ممکن است بتوانند تعصبات ناخودآگاه را که راهنمای اقدامات آن‌ها است، شناسایی، بررسی و برطرف کنند و به نوبه خود، متحدان همدل‌تری شوند.
مسئولیت خود را برای بروز رفتارهای آسیب زننده برعهده بگیرید.
تغییر گسترده فرهنگی با افراد آغاز می‌شود، به این معنا که وقتی مردان در زندگی روزمره خود با رفتارهای مشکل‌آفرین روبرو می‌شوند، باید واکنش نشان‌دهند و به نحوی اعتراض کنند. همانطور که در خبرنامه کانورسیشن۳ گزارش شده، در مواردی که خشونت و آزار در محیطی عمومی رخ داده، دخالت ناظران باعث شده که مسئولیت جلوگیری از آن خشونت، صرفا برعهده قربانی/ بازمانده نباشد بلکه جامعۀ بزرگتر مسئول و متعهد باشد [جلوگیری از خشونت و آزار مسئولیتی اجتماعی است.]
اگر شاهد آزار و اذیت کلامی یا فیزیکی هستید، در صورت احساس امنیت، مداخله کنید. رویکرد مستقیم را اتخاذ کنید؛ رویکرد مستقیم شامل اخطار به بزهکار برای پایان‌دادن به اقدامات خود است و درواقع، تلاش برای ایجاد فضایی فیزیکی بین بزهکار و قربانی است؛ از قربانی بپرسید: «آیا می‌توانم کمکی بکنم؟» یا «آیا دوست داری همراه تو باشم؟»
در بعضی موارد، امن ترین راه برای کمک، تماس گرفتن با پلیس است.
نقش خود را در ایجاد یک سیستم فراگیرتر درک کنید.
درست به همان اندازه که مداخله در خشونت و تداوم آن به صورت روزمره مهم است، این نکته نیز بسیار درخورتوجه است که مردان، عوامل و نیروهای فرهنگی بزرگتری که باعث ایجاد و بازتولید اینگونه رفتارها می‌شوند را درک¬کنند و تغییراتی را در سطح سیستماتیک نیز اِعمال کنند.
تحقیقاتی که توسط هاروارد بیزینس ریویو۴انجام شده، نشان می‌دهد بسیاری از مردان در مبارزه با آزار و اذیت در محیط خصوصی می‌توانند به عنوان متحد اقدام کنند اما از ابراز حمایت یا مداخله در محیط‌های عمومی احساس ناراحتی می‌کنند. اگرچه بسیاری از مردان نگران این هستند که نمی‌دانند چه باید بگویند، یا حتی بدتر از آن، حرف نادرستی بزنند؛ اما آنچه که اهمیت دارد این است که آن‌ها حرفی بزنند. با تأیید اینکه متحدِ قربانی هستید، این داغ ننگ را از بین ببرید. قربانیان خشونت سپاسگزار خواهند بود که شما از طرف آن‌ها اعتراض کنید.
۵-با متحدان دیگر همراه شوید.
روش مهم دیگری که مردان می‌توانند به عنوان نمایندگانِ تغییرِ گسترده‌تر عمل کنند، همکاری با دیگرانی است که متعهد از بین بردن خشونت و آزار جنسی هستند. گفتگوی مداوم با دوستان، اعضای خانواده و مردان دیگر را ادامه دهید با این هدف که افراد بیشتری برای متحدشدن با شما و این جنبش بزرگ ترغیب و همراه شوند.
۱.Terence Fitzgerald
۲.Erik Schott
۳.The Conversation
۴.Harvard Business Review
منابع:
https://www.cdc.gov/violenceprevention/sexualviolence/prevention.html