برچسب: توسل پناهی

در این داستان، کبلایی نماد پدرسالاری است. او مردی است که هرگاه رانندگانی که زیر دستش هستند یا با او شریکند میمیرند ، زنانشان را صیغه می کند و فرزندانشان را زیر بال و پر می گیرد. ناهید در انتهای داستان با لو دادن و کشتن او گویی از مادر خود انتقام می گیرد و با رها کردن مادر از قید کبلایی در خیالش او را از آن ِ خود می کند.