برچسب: آزارجنسی

تحقیقاتی که توسط هاروارد بیزینس ریویوانجام شده، نشان می‌دهد بسیاری از مردان در مبارزه با آزار و اذیت در محیط خصوصی می‌توانند به عنوان متحد اقدام کنند اما از ابراز حمایت یا مداخله در محیط‌های عمومی احساس ناراحتی می‌کنند. اگرچه بسیاری از مردان نگران این هستند که نمی‌دانند چه باید بگویند، یا حتی بدتر از آن، حرف نادرستی بزنند؛ اما آنچه که اهمیت دارد این است که آن‌ها حرفی بزنند. با تأیید اینکه متحدِ قربانی هستید، این داغ ننگ را از بین ببرید. قربانیان خشونت سپاسگزار خواهند بود که شما از طرف آن‌ها اعتراض کنید.

برای همین عجیب نیست وقتی آزارگری مورد حمایت فمینیست‌های شناخته شده قرار می‌گیرد، افکار عمومی روایت قربانی را پس بزند، همان روایتی که می‌تواند در شرایطی دیگر باورپذیر و واقعی جلوه کند. تجربه بیانیه‌ای که در سال ۱۳۹5 منتشر کردیم به ما نشان داد که فمینیست‌های ایرانی می‌توانند با تصمیمات اشتباه و ترجیحات شخصی، آنجا که مسئله خشونت علیه زنان در میان است، هم به مشروعیت این کارزارها و هم به اعتمادسازی جامعه به فمینیسم لطمه وارد کنند. در موردی که ذکر آن رفت، فمینیست‌های که از آزارگر حمایت کرده بودند، در سطح فردی ناخواسته توانستند بیشتر از مردانی که سکوت کرده بودند، به قربانی آسیب برسانند و در سطح جمعی نیز افشاگری را برای دیگران مسدود و سخت‌تر کردند.