من یک فانتزی ام

مهرنازحیدری

دیگری: مارگارت هریسون (متولد ۱۹۴۰ در ویکفیلد، یورکشایر، انگلستان) یک فمینیست وهنرمند انگلیسی است که عضو جنبش آزادسازی زنان بریتانیابود. هریسون در کالج هنر «کارلایل» از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۱ تحصیل کرد؛مدارس آکادمی سلطنتی، لندن، انگلستان، از ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۴ نهایتا در سال۱۹۶۵ از آکادمی هنرهای زیبا در «پروجا» فارغ التحصیل شد. در سال۱۹۷۰، او یکی از بنیانگذاران اولین گروه «آزادی زنان» در لندن بود.

هریسون در سال های پرسر و صدای هنر پاپ، مینیمال و مفهومی، فعالیت خود را در زمینه ی هنر آغاز کرد. آثار او فمینیستی، جذاب و یادآور فرهنگ پاپ آمریکایی، کمیک و کارتون در اوایل قرن بیستم است.

اعتراض فمینیست ها در مسابقه ی زن شایسته ۱۹۷۰ شروعی برای کارهریسون بود. با این مهم، تصمیم او برای مرکزیت دادن مسایل .فمینیسیتی در کارهایش، قطعی شد

مارگارت سعی داشت با «معکوس کردن تصویر»، تصاویرِ کلیشه ای ازمردان و زنانی را که در تبلیغات و نرم افزارهای پورنو رایج شده بود، نابودکند. نمایشگاه او در سال ۱۹۷۱ توسط پلیس بسته شد و این مجموعه تابیست و پنج سال نمایش داده نشد. علت مخالفت پلیس توهین آمیز بودن این نقاشی ها بود. در این مجموعه تصویری از «هیو هیفنر»(مؤسس و سردبیرمجلهٔ پلی‌بوی) است که به شکل دختری برهنه با جوراب و کفش های زنانه کشیده شده است. پلیس این تصویر را توهین آمیز دانست. مارگارت در اینرابطه می گوید: «اگر این توهین به یک مرد باشد، پس توهین به یک زن هم است. من فکر می کنم همان گونه ای که زن ها را در این مجله به تصویرکشیدند آنهارا نقاشی کردم. »

به طور کلی مارگارت با تصویرکردن زنانی برهنه در لابه لای ساندویچ ها ونوشیدنی های غول پیکر نظرش را در مورد مصرف تصاویرزنان برهنه دررسانه ها بیان می کند.

در سالهای ۱۹۷۳ و ۱۹۷۵ او با هنرمندانی چون «کای هانت» و «مری کلی»برای تحقیق دررابطه با کار زنان در یک کارخانه در «برموندسی» لندنهمکاری کرد. آنها یافته های خود را در «اینستالیشن زنان و کار» ارائهدادند: سندی در بخش کار در صنعت ۱۹۷۳-۱۹۷۵ که اولین بار در گالری هنر لندن در سال ۱۹۷۵ نمایش داده شد. این نمایشگاه داستان ۱۵۰ زن کارگر شرکت کننده در این پروژه را نشان می داد که گزارشی از ارتباطشرکت کنندگان با محل کارارائه می دادند. این پروژه علاوه بر ایجاد تغییرات در کار وصنعت، قانون پرداخت حقوق برابر را هم به ارمغان آورد.

آثار مارگارت درسال ۱۹۸۰ در نمایشگاه «مسئله: استراتژی های اجتماعیتوسط هنرمندان زن» که توسط «لوسی آرلیپارارد» در موسسه هنرهای معاصر لندن برگزار شده بود به نمایش درآمد. این نمایشگاه گروهی بین المللی، پرداختن به هنر فمینیستی اجتماع گرا را برجسته کرد و همچنین به عنوان یک نمایشگاه کلیدی فمینیسم شناخته شد. به گفته «کریس کریکمی»،کار هریسون در میان دیگران نمونه ی برجسته ی «انعکاس دغدغه های اجتماعی» است که تاکنون در دیگر گالری های هنری ظاهر نشده است.

مجموعه ی دیگر او «خشونت زشت زیبا» بود که به عنوان زمینه ای از مجاورتها توصیف شد. مجاورت رنگ های شاد و روشن درکنار موضوع های اغلب ناسازگار و مرگبار: «ابزارهای مختلف خشونت علیه زنان »

خشونت زشت زیبا، شامل مجموعه ای جدید از نقاشی های رنگ روغن وآبرنگ و کلاژ است که ارتباط بین انواع مختلف خشونت علیه زنان را درسراسر جهان نشان می دهد.(نه تنها خشونت خانگی و تجاوز جنسی که درایالات متحده آشنا هستند، بلکه سوختگی های سنگین، قاچاق جنسی، قتل نوزدان دخترو بردگی زنان به دلیل اعتقادات دینی افراطی). هریسون در بارهاین مجموعه می گوید «من به جای اجسام، از چیزهای واقعی استفاده کردم،به طوری که اشیاء خود را تبدیل به نقطه ی تمرکز می کنند و با زیبایی رنگ،شما می توانید این وحشت را راحت تر انتقال دهید. »

هریسون همچنان در ایالات متحده و انگلستان کار می کند و آثارش درآمریکا، سوئیس و بریتانیا نمایش داده می شود. کار او در موزه هنر معاصرو «تیت مدرن» نشان داده شده است. آخرین کار او (بهار ۲۰۱۱)، تحت عنوان «من یک فانتزی ام» در نمایشگاه «پین شورول» در شرق لندن از ۱۵ آوریل تا ۲۱ مه نمایش داده شد و در سال ۲۰۱۳، موفق به دریافت جایزه هنرشمالی شد. سال ۲۰۱۵، هریسون یک نمایشگاه انفرادی در گالری «رونالدفلدمن» در نیویورک داشت.

از اکتبر ۲۰۱۷ تا ۱۴ ژانویه ۲۰۱۸ نمایشگاهی از آثار این هنرمند بریتانیایی برگزار شد که شامل آثار نمادین او در مورد کار زن و استثمار جنسی است. 

منابع:

http://www.slashseconds.org/issues/003/002/articles/mharrison/index.php

http://margaret-harrison.com/

https://www.sartle.com/artist/margaret-harrison

https://en.wikipedia.org/wiki/Margaret_Harrison

BBC.Rebel.women.The.Great.Art.Fight.Back.documentary


توسط

برچسب‌ها: