مهشید جمشیدی
دیگری: نوزده روز از زلزله سیسخت در میان سکوت سنگین خبری رسانهها میگذرد و خواهری فمنیستیمان حکم میکند که در هشت مارس از زنان سیسخت بگوییم.
زنانی که در این روزها متحمل بیشترین فشار روانی و جسمی هستند، جدا از ضربات سهمگین آوار و گرسنگی و سرما که میان زن و مرد و کودک یکسان است و بسیار جانفرسا، زنان اقشار فرودست سیسخت این روزها علاوه بر آن مسائل با مسائل جدی بهداشتی و روانی نیز روبهرو هستند.
امدادگران این منطقه از نبود نواربهداشتی برای زنان فرودست حکایت میکنند، از آنجایی که صحبت دربارهٔ نواربهداشتی عادی سازی نشده، طلب آن به ویژه در شرایط بحرانی وضعیت را برای زنان بسیار سخت میکند.
بسیاری از مردم در سرمای هوا در سیسخت در چادر زندگی میکنند و دسترسی نداشتن به توالتهای استاندارد و نبود نواربهداشتی شرایط زنان را بغرنج کرده است.تنها زنان میتوانند تصور کنند دوره پریود در آوارگی چقدر میتواند وحشتناک سپری شود.
متاسفانه وقتی فجایع طبیعی رخ میدهند با کورجنسی و توجه به تهیه کالاهای اساسی برای زنان آسیبدیده از سوی گروههای مختلف مواجهیم. در این وضعیت زنان با فشار روانی وحشتناکی روبهرو میشوند. از طرفی با گران شدن بیرویه پدهای بهداشتی شاهد این هستیم که نواربهداشتی کمکم در جامعه به کالای لوکس تبدیل میشود و اقشار فرودست خصوصا هنگام وقوع چنین بحرانهای سختی قادر به تهیه و استفاده از آن نیستند.
بجز مسئله پریود باید توجه کنیم که امر حیاتی دیگری نیز در میان زنان سیسخت که مشغول شیردهی نوزادان هستند وجود دارد، شیردهی کودک نیاز به رعایت موارد استاندارد تغذیه دارد که کودک و مادر آسیب نبینند.
نبود شیرخشک میان اقشار فرودست سیسخت هم با حقوق کودکان ارتباطی تنگاتنگ دارد هم با حقوق زنان. حق هیچ کودکی تحمل گرسنگی و سرما نیست. حق هیچ زنی نیز شیردهی در حالت نامناسب و تحمل فشار روانی گرسنگی کودکش نیست، زنی که نوزده روز است در سرما زندگی میکند و غذایی برای خوردن ندارد چگونه مشغول شیردهی باشد؟ کودکان و زنان در سیسخت به شیرخشک نیاز فوری و مبرم دارند.
مسئله دیگری نیز که قابل تامل است این است که بار مسئولیتهای خانگی و نگهداری از فرزندان در جامعه ما در اکثر موارد به کلی به زنان سپرده شده، اینکه زنان حتی در شرایط بحران و نامعمول مانند شرایط سخت زندگی در چادر و آوار هم مجبور هستند که بار روانی و جسمی نگهداری از همه اعضای خانواده را به دوش بکشند که خود تبعیضی جنسیتی است و جای تامل و کار بسیار دارد، اما جدای از مسائل تبعیض، امروز در سیسخت کودکان خانوادههای نیازمند پوشک ندارند، میدانیم به غلط و به دلیل فرهنگ نادرست حاکم بر اجتماع مسئولیت نگهداری از فرزندان در اکثر جهات بر دوش زنان است و نبود شیرخشک و پوشک علاوه بر فشار روانی فشار جسمی زیادی را نیز بر زنان وارد میکند چون به غلط مسئولیتها به کل به زنان سپرده میشود.
هشت مارس زمان صحبت از زنان و نیازهایشان است، امروز که زنان سیسخت نیاز به همدلی و همراهیمان دارند فراموششان نکنیم.